Jak zacząć sprawę u komornika?
Spory między dłużnikami i wierzycielami często znajdują swój finał u komornika – nierzadko jedyną drogą do wyegzekwowania należności jest wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Zainicjowanie postępowania u komornika odbywa się przez wniosek o wszczęcie egzekucji. Aby postępowanie egzekucyjne było możliwe, wierzyciel musi dysponować tzw. tytułem egzekucyjnym zaopatrzonym w klauzulę wykonalności. Będą to np. prawomocny wyrok czy nakaz zapłaty, które w postępowaniu klauzulowym opatrzono klauzulą wykonalności, czyniąc z nich tytuł wykonawczy uprawniający do wszczęcia egzekucji.
Wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego musi sprostać wymaganiom pisma procesowego wynikającym z art. 126 Kodeksu postępowania cywilnego, w związku z czym należy:
- oznaczyć komornika, do którego kierowany jest wniosek,
- oznaczyć dokładnie strony, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników,
- wskazać rodzaj pisma, tj. wniosek o wszczęcie egzekucji czy wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego,
- umieścić osnowę wniosku, tj. dokładnie oznaczone żądanie, którym w tym wypadku jest wniosek o wyegzekwowanie należących się wierzycielowi kwot wynikających z tytułu wykonawczego,
- wskazać dokładnie swoje roszczenia wobec dłużnika, które komornik będzie egzekwować w toku postępowania, czyli kwoty wynikające z tytułu wykonawczego, koszty postępowania klauzulowego, a nierzadko koszty zastępstwa, jeśli wierzyciel jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika,
- umieścić podpis strony, przedstawiciela ustawowego albo pełnomocnika, jeśli taki występuje,
- wymienić załączniki do wniosku – tytuł wykonawczy w oryginale i pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej.
Należy pamiętać, że komornik nie może samodzielnie decydować o zakresie zajęcia na potrzeby postępowania egzekucyjnego – jest on bowiem związany treścią wniosku wierzyciela w tym zakresie. Wobec tego, już we wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego należy określić, z czego ma być prowadzona egzekucja. Jeśli wierzyciel posiada konkretne informacje na temat składników majątkowych dłużnika, z których komornik może prowadzić egzekucję (np. rachunki bankowe czy nieruchomości), powinien je wskazać już we wniosku.
Egzekucja może być prowadzona w szczególności:
- z ruchomości (np. sprzętu elektronicznego),
- z nieruchomości,
- z wynagrodzenia za pracę (oczywiście do określonej przepisami wysokości),
- z rachunków bankowych,
- z wierzytelności i innych praw majątkowych przysługujących dłużnikowi,
- przez zarząd przymusowy.
Jeśli komornikowi nie powiedzie się ustalanie majątku dłużnika w zakresie znanym mu z innych prowadzonych postępowań albo na podstawie publicznie dostępnych źródeł informacji, albo rejestrów, do których ma dostęp drogą elektroniczną, wierzyciel może zlecić komornikowi poszukiwanie majątku, co podlega dodatkowej opłacie.
We wniosku o wszczęcie egzekucji należy również złożyć oświadczenie o sposobie wyboru komornika, ponieważ w znakomitej większości spraw wierzyciel może wybrać komornika samodzielnie na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych. Prawo wyboru komornika nie przysługuje w sprawach o egzekucję z nieruchomości, wydanie nieruchomości, wprowadzenie w posiadanie nieruchomości, opróżnienie pomieszczeń, w tym lokali mieszkalnych, z osób lub rzeczy oraz w sprawach, w których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio (np. w razie egzekucji z użytkowania wieczystego albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego). Wówczas, właściwy jest wyłącznie komornik działający przy sądzie rejonowym, w którego okręgu położona jest nieruchomość.
Złożenie wniosku niekompletnego albo obarczonego brakami, będzie skutkować wezwaniem do ich uzupełnienia pod rygorem zwrotu wniosku.
Wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego można złożyć na specjalnym formularzu, poprzez złożenie samodzielnie sporządzonego pisma lub ustnie do protokołu w siedzibie komornika sądowego.